Foto's Tony Van Galen waarvoor onze dank.
Herdenking: 32 Jaar Sinds de Sluiting van de Laatste Kolenmijn in Zolder
Op zaterdag 30 september 2024 is het precies 32 jaar geleden dat de laatste steenkoolmijn van de Benelux, de mijn van Zolder, definitief haar deuren sloot. Dit markeerde het einde van een tijdperk, niet alleen voor België, maar voor de hele regio. Met de sluiting van de mijn van Zolder kwam er een einde aan de steenkoolwinning in de Benelux, een industrie die gedurende bijna twee eeuwen de ruggengraat vormde van de industriële ontwikkeling in deze regio.
De sluiting had niet alleen een economisch en sociaal effect op de Limburgse regio, maar ook op het energielandschap van België. Het betekende dat ons land geen toegang meer had tot eigen fossiele brandstoffen en volledig afhankelijk werd van de import van energie uit het buitenland. Dit afhankelijkheidsvraagstuk speelt vandaag, met de huidige energiecrisis, een belangrijkere rol dan ooit.
De Mijn van Zolder: Het Einde van een Tijdperk
De steenkoolmijn van Zolder, gelegen in de gemeente Heusden-Zolder in de provincie Limburg, was een van de grootste en bekendste mijnen in België. De mijnbouw in Limburg begon aan het begin van de 20e eeuw en werd een van de motoren van economische groei in het gebied. Zolder was daarbij een belangrijke pijler, maar zoals vele andere mijnen in België, werd de exploitatie uiteindelijk economisch onrendabel door de concurrentie van goedkopere steenkool uit het buitenland en de opkomst van andere energiebronnen, zoals aardgas en nucleaire energie.
Na een geleidelijke afbouw van de mijnbouwactiviteiten in de jaren ’70 en ’80, werd de mijn van Zolder uiteindelijk gesloten op 30 september 1992, na maanden van hevige protesten door mijnwerkers en hun families die vreesden voor het verlies van hun werk en toekomst. Deze protesten waren een belangrijk symbool van de strijd van de werkende klasse tegen de ontmanteling van hun industrie en de daarmee gepaard gaande werkloosheid en armoede.
Protesten en Fotografie: Beelden van een Strijd
De sluiting van de steenkoolmijnen in België ging gepaard met intensieve protesten, waarin duizenden mijnwerkers en hun gezinnen hun stem lieten horen. Fotografen speelden een belangrijke rol in het documenteren van deze historische momenten. We zijn verheugd dat fotografen als Herman Selleslags, Johnny Harsch, Tony Van Galen, Danny Veys, en Jonny Vekemans deze foto's ooit maakte want het zijn blijvende en unieke beelden met zicht naar de ex mijnwerkers die op straat kwamen voor hun jobs te kunnen behouden;. Deze fotografen wisten de menselijke kant van de sluiting prachtig vast te leggen, van de rauwe emoties tijdens de protesten tot de sombere gezichten van de mijnwerkers die afscheid namen van hun werkplek.
De beelden van Tony Van Galen geven een intiem inkijkje in de levens van de mijnwerkers. Zijn foto's vangen niet alleen de fysieke arbeid die zij verrichtten, maar ook de gemeenschapszin en de veerkracht van de mensen die hun levenswerk verloren zagen gaan. De sfeer van de laatste werkdagen in de mijn, de stakingen, en de ontreddering van de families zijn allemaal op indrukwekkende wijze vastgelegd door zijn lens.
Een Erfgoed om te Herinneren
De mijnen zijn niet meer, maar het erfgoed leeft voort in musea, monumenten en in de herinneringen van de mensen die er werkten. In Heusden-Zolder werd de oude mijnsite omgevormd tot een toeristische trekpleister, waar bezoekers meer kunnen leren over de geschiedenis van de mijnbouw en de impact ervan op de regio.
De herinnering aan de mijnwerkers leeft voort, en het is belangrijk om stil te staan bij hun harde werk en hun strijd. Terwijl de wereld doorgaat en nieuwe energiebronnen omarmt, blijft de geschiedenis van de mijn van Zolder een getuigenis van een cruciale periode in de Belgische industriële geschiedenis.
Met dank aan de fotografie van Tony Van Galen, kunnen we deze belangrijke momenten blijven herinneren en eren.
