Gisteren voormiddag hield Floris Vansichen een uiteenzetting in hetJef Ulburghshuis in Heusden Zolder over zijn werk als welzijnszorger. Hij werkt voor Arktos een organisatie die medegebruiker is van het Ulburghshuis. Zijn charisma ligt vooral in het behandelen van crisissituaties en ook interventies in de psychiatrie. Via de sport (ook gevechtsporten) maakt hij vaak een opening en toegang tot de wereld van de jongeren. Heel veel ervaring heeft hij in het omgaan met mensen die het moeilijk hebben of niet mee kunnen in onze huidige samenleving.
Een samenleving waar steeds minder de vraag gesteld wordt : hoe zou dit komen ?
Sleutelwoorden in zijn verhaal zijn : blijvend de hand blijven reiken en vooral autenthiek blijven. Zorg nooit voor éénrichtingsverkeer in het contact met deze jongeren. Zoek het samen uit anders heeft het geen enkele zin. Doe het samen af anders niet. Als voorbeeld wordt aangehaald vergaderingen over de werking van een bepaalde wijk, waar alleen maar professionals aanwezig waren. Zijn ervaring leert dat heel wat problemen ontspruiten uit een gebrek aan idealen. Geluk wordt heden ten dage gelijkgesteld als het bezit van geld en status en veel, veel minder in een waardevolle relatie. Het is ook een hele opgave om de objectieven van de opdrachtgevers (geldschieters) te verzoenen met de eigenlijke taak van hun werking. In ieder geval : heel veel respect voor deze jonge man en voor zijn buitengewoon boeiend werk Dank aan Lambert Reynders voor verslag & foto's
