Verloren in de duisternis, net wanneer je dacht dat je de wereld aankon. Hard werken, altijd bezig, automatische piloot. Naarmate de tijd vordert, ervaar je meer druk. Je probeert alle ballen hoog te houden. Opstaan om 5 uur, gaan slapen om middernacht. Goed dat je weinig slaap nodig hebt want de maatschappij verwacht dit van je. Tot dat lichaam en geest niet langer konden doorgaan in de routine die je zo gewend bent. Signalen van je lichaam negerend, duw je jezelf nog dieper in de put. Niet willen toegeven aan zwakte en vechten om je leven op de rails te houden voel je je uiteindelijk verloren in een eindeloze tunnel van verantwoordelijkheden, zonder enig licht aan het einde.Dan kan je niet meer en weigert je lichaam om verder te gaan. Je geest is uitgeput en jouw ziel voelt leeg. Dan stort je in … verdwijntijd. Ditzelfde overkwam Luitspeelster Sofie Vanden Eynde. Ze was bang dat haar hart zou stoppen met kloppen. Haar arts zette de diagnose in drukletters op papier : BURN-OUT.
In de dagen en weken die volgden, lag Sofie gekluisterd aan haar bed, gevangen in de duisternis van haar eigen gedachten, verdoofd, apathisch. Eén jaar lang bleef ze onbereikbaar, nam rust en zorgde voor haarzelf. Een tijd om afstand te nemen van alle verantwoordelijkheden om te kunnen herstellen en er sterker uit te komen, verdwijntijd.
Toen het licht terug was gekomen in Sofie Vanden Eynde haar leven werden deze ervaringen de kern van een muziekvoorstelling met de luit, stem en soundscapes. Beelden en gevoelens komen bij deze voorstelling zwaar binnen. Het confronteert je met de werkelijkheid en andere kunstenaars werden eveneens geïnspireerd.
Schrijfster Annemarie Peeters schreef Sofies verhaal neer en kunstenares Emilie Lauwers vervolledigde de artistieke cirkel met fraaie schetsen. Zo komt het dat verdwijntijd ook een installatie is. Het is een verborgen cocon, een klein intieme ruimte om te reflecteren. Je kan er een blad papier nemen en gevoelens neerschrijven of ervaringen over jouw burn-out anoniem delen. Hoe meer stemmen kunnen spreken over deze stilte, hoe meer smarten er kunnen gedeeld worden, want burn-out is een collectief zeer.
De expo How is your shadow, your honorable shadow?, en de installatie 'Verdwijntijd' is te bezoeken in de luchtfabriek tot 27 april. Dank aan Linda Graulus voor verslag & foto's
