Deze week kies ik voor een film die heel bijzonder voor mij is, om verschillende redenen.
De eerste is omdat het een einde van een tijdperk is, de zwanenzang van een grootmeester die de geschiedenis zal in gaan, als één van de belangrijkste animatie artiesten allertijden: Hayao Miyazaki. Eén van de oprichters en tevens nog de enige levende, van Studio Ghibli.
Deze studio staat bekend als één van de meest geliefde animatiestudio’s allertijden. Denk hierbij zeker niet aan Disney. Ghibli heeft films die door kinderen kunnen gekeken worden, maar de meeste zijn toch eerder voor een volwassener publiek. Vaak gericht op behoorlijk zware thema’s en dat ga ik zo meteen duidelijk maken met de omschrijving van The Boy and the Heron. Dus dat dit het einde van een tijdperk is, valt mij ergens wel moeilijk. Maar anderzijds ook wel gelukkig dat we deze film nog mogen zien. Uiteindelijk is Miyazaki een hardwerkende tachtiger en zonder hem had deze film nooit op het grote doek kunnen verschijnen. Het plot van deze film draait om Mahito, een twaalf jarige jongen, die zijn moeder verliest tijdens de tweede wereldoorlog. Zijn vader hertrouwd met de tante en trekken terug naar het platteland. Mahito zit in een fase waar hij zijn nieuwe leven nog moet accepteren en de rouwverwerking blijft hem erg achtervolgen.
Wanneer Mahito zijn nieuwe omgeving verkend komt hij bij een mysterieuze toren terecht. Vanaf dan begint hij steeds meer vreemde dingen op te merken, zoals een brute reiger die kan spreken en hem meeneemt op een betekenisvol avontuur. Het hoofdthema van de film is rouwverwerking, het accepteren van een nieuw leven. Miyazaki weet weer een wereld te toveren waar deze zware thema’s als een creatief schilderij getoverd worden op het beeld. Wie zijn films kent weet waar aan te verwachten: een film vol symboliek, magie, creativiteit en dat met een grote diepgang.
Zijn film zijn zeker niet voor iedereen. Verwacht geen verhaal dat eenvoudig van a tot z verteld wordt. En verwacht ook zeker geen film voor kinderen.
Mijn mening is ondertussen denk ik wel duidelijk. Ik vind dit een prachtig einde van het oeuvre van een grootmeester. Die mij en mijn vriendin destijds in de bioscoop emotioneel achtergelaten heeft. Ook de gesprekken die de film achteraf triggerde waren zo bijzonder. Ik kan alleen maar zeggen, sta je open voor de Japanse animatie film eens te exploreren. Geef dan deze film zeker eens een kans. Het levert echte filmmagie op.
Info:
Regie: Hayao Miyazaki
Speelduur: 124 minuten
Stemacteurs: Soma Santoki, Masaki Suda en Kô Shibasaki
Deze film is te zien op Netflix, ook alle andere Studio Ghibli films zijn hierop te zien.
Geen Netflix, geen probleem, de film is momenteel in bestelling bij de bibliotheek van Heusden-Zolder:
