Vandaag gaf Tony Vanhaver een lezing in het Ulburghshuis in Heusden-Zolder over de problematiek van minderjarige asielzoekers. Hij schetste hoe zwaar het is voor kinderen om hier aan te komen zonder ouders of familie, zonder kennis van de taal of cultuur, en vooral in een omgeving die vaak afwijzend is. Dit laatste geldt in het bijzonder voor de administratieve procedures, die vaak onnodig ingewikkeld zijn.
Tony heeft jarenlang als voogd gewerkt voor deze kinderen en kent als geen ander de uitdagingen die hierbij komen kijken. Hij benadrukte hoe oneindig moeilijk het is om een verblijfsvergunning te verkrijgen en vervolgens een geschikte woning te vinden. Daarbij wees hij op het wrange besef dat de oorzaak van deze vluchtelingenstromen vaak bij onszelf ligt: de oorlogen waarin "wij" betrokken zijn, zijn vaak de aanleiding voor deze massale migraties.
Hij sprak ook over het tegenstrijdige beleid: vreemdelingen worden vaak gezien als de oorzaak van problemen, terwijl onze wapenindustrie juist baat heeft bij het in stand houden van conflicten. Tony’s verhaal maakte vooral duidelijk hoe zwaar de weg is die deze jongeren moeten afleggen, met zowel mooie als pijnlijke momenten. Soms is er gelukkig ook een succesverhaal, een "verrijzenis", zoals hij het noemde. Met veel dank aan Lambert Reynders voor deze foto's, tekst Rudi Coomans