De lucht was helder, en een frisse winterkou hing in de avond. Rond 19.00 uur verzamelden de eerste mensen zich bij het terrein van de Scouts & Gidsen Perenboom in Hal. Het was tijd voor een traditie waar velen naar uitkijken: de jaarlijkse kerstboomverbranding.Een grote stapel kerstbomen, zorgvuldig verzameld door de inwoners van Hal in de dagen ervoor, stond klaar om in vlammen op te gaan. Toen het vuur eenmaal werd aangestoken, vulde de lucht zich met een warme gloed en de geur van brandend hout. Het knisperende geluid van de vlammen bracht een gevoel van knusheid met zich mee, terwijl kleine vonken sierlijk de donkere hemel in dwarrelden.
Mensen stonden rondom het vuur, handen warmend aan een dampende beker glühwein of warme chocolademelk. Voor wie zin had in iets sterkers, was er jenever, terwijl een fris pintje voor velen een geliefde keuze bleef. De scouts hadden ook gezorgd voor een heerlijk aanbod aan eten. Dampende kommen soep, knapperige chips en sappige hotdogs vonden gretig aftrek. Met elke hap en slok droegen de aanwezigen bij aan het buitenlandskamp van de jeugdbeweging – een prachtig doel dat met enthousiasme werd gesteund.
De sfeer werd opgeluisterd door muziek die zacht op de achtergrond klonk, afgewisseld met het gelach en geroezemoes van de aanwezigen. Het vuur bracht mensen samen, jong en oud, buren en vrienden. Kinderen renden vrolijk rond, terwijl volwassenen herinneringen ophaalden en plannen maakten voor het nieuwe jaar.
De scouts hielden alles nauwlettend in de gaten om ervoor te zorgen dat het vuur veilig bleef. Het plezier werd niet alleen gedeeld, maar ook met zorg beleefd.
Het was een avond die warmte bracht, niet alleen door het vuur, maar vooral door de saamhorigheid en gezelligheid. Een simpele traditie, maar eentje die de harten verwarmde van iedereen die erbij was.
Dank aan Frederique Jamart voor de foto's en verslag Rudi Coomans
