Maar toch wil ik hem graag weer even onder de aandacht brengen. We zitten immers in het jaar dan Chantal Akerman 10 jaar overleden is. Ze heeft haar toen op 65 jarige leeftijd van het leven beroofd, door aanhoudende depressies en het gevoel dat haar carrière geen kans meer kreeg. Akerman is ook vooral een grootse naam geweest in de jaren 70, als jonge twintiger maakte zij al een invloedrijk oeuvre, met kers op de taart deze Jeanne Dielman.
De film draait dus eenvoudig over het dagdagelijks leven van een alleenstaande huisvrouw, Jeanne Dielman. Ze heeft een routineus leven waar we haar in volgen. De dagdagelijkse huishoudelijke taken, het leven met haar zoon en ook een geheim leven waar ze een prostituee is om financieel rond te komen.
De film focust zich op deze routines en laat de kijker mee ervaren van de leegheid en eenzaamheid van een jaren 70 huisvrouw. Wat maakt dit dan nu zo’n invloedrijke film? Wat zou een filmliefhebber nu moeten drijven om te kijken naar een film van drie uur en half, waarbij je naar een huisvrouw zit te kijken? Jeanne Dielman is denk ik zo geliefd omdat het lef heeft, omdat het een belangrijke boodschap heeft. Het is een feministische film waarbij er in vraag getrokken wordt of dit een leven is, de noodkreet naar een verandering. De film durft het aan om ons mee te nemen in bijna de verveling, de eenzaamheid en letterlijk horen wegtikken van de klok.
Mijn kijkervaring van deze film was erg hypnotiserend, ik raakte erg in de ban van de routine en steeds wachtte ik ergens op een soort katarsis. En na het einde moest ik deze film even echt laten bezinken, het gaf mij de tijd tijdens het kijken om alles mee te voelen. En dit is misschien bij uitstek een film die mij voor altijd ergens zal bijblijven omdat het zo verdomd goed werkte. Te denken dat deze film gemaakt is door een 25 jarige vrouw, iemand met ongelofelijk veel visie. Geïnspireerd door de revoluties die er in de jaren 60 zijn geweest. Een film die zelfs de dag van vandaag nog actueel kan zijn. En ons veel in vraag laat stellen over het rollenpatroon dat er gecreëerd wordt voor de vrouw.
Dit is het knappe van cinema, het kan de wereld inspireren om na te denken voor verandering.
En dat heeft deze bijzondere film in zekere zin wel gedaan.
Chantal Akerman kreeg vorig jaar nog een expo in Bozar. Haar films worden de dag van vandaag nog steeds gerestaureerd door cinematek en verspreid over heel de wereld.
Als er één naam is uit de Belgische cinema die we nooit mogen vergeten en altijd onze geschiedenisboeken zal kleuren is dat Akerman. En als filmliefhebber zal ik haar werk met groot enthousiasme laten doorleven.
De dvd van Jeanne Dielman is te vinden bij de bibliotheek van Heusden-Zolder.
Ben je meer een streamer, ontdek hier alle gerestaureerde films van Akerman en andere bijzondere Belgische cineasten KLIK HIER
Info:
Jaar: 1975
Regisseur: Chantal Akerman
Acteurs: Delphine Seyrig, Jan Decorte, Henri Storck
Speelduur: 202 minuten
Verkrijgbaar in de collectie van bibliotheek Heuden-Zolder
Met veel dank aan Niki Vanbuel voor het filmverslag en foto
